Στην ιατρική ορολογία ονομάζεται (Hallux Valgus). Ο ιατρικός όρος ¨βλαισός¨ περιγράφει την απόκλιση του δακτύλου προς τα έξω (προς το μικρό δάκτυλο) σε σχέση με την μέση γραμμή του σώματος. Λόγω αυτής της παραμόρφωσης και της γωνίωσης της άρθρωσης, το δέρμα της περιοχής τρίβεται στο εσωτερικό του υποδήματος, ιδίως όταν αυτό έχει στενή γραμμή. Προφανώς αυτό είναι και το αίτιο της διόγκωσης και του ερεθισμού των μαλακών μορίων της περιοχής.
Η κατάσταση αυτή αναφέρεται από τους ασθενείς ως “κότσι”, λόγω της διόγκωσης που εμφανίζεται στο πλάι της πρώτης μεταταρσοφαλαγγικής αρθρώσεως, η οποία δίνει την λανθασμένη εντύπωση ότι είναι διόγκωση του οστού, αλλά στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μέρος της διόγκωσης είναι η κεφαλή του μεταταρσίου που αρχίζει να αποκαλύπτεται λόγω της απόκλισης του δακτύλου, ενώ συμπληρωματικά μόνο συμμετέχουν η πάχυνση των γύρω ιστών (αρθρικός θύλακος) και μια μικρή ανωμαλία του οστού. Ο βλαισός μέγας δάκτυλος δεν είναι μια απλή παθολογία όπως αναφέρει η ονομασία της, αλλά μια σύνθετη παραμόρφωση του πρώτου δακτύλου που συχνά συνοδεύεται από παραμόρφωση και συμπτώματα και των υπολοίπων δακτύλων. Αφορά σε συντριπτική πλειοψηφία το γυναικείο φύλο.
Αίτια
Το βασικό αίτιο εμφάνισης είναι η κληρονομικότητα, ιδίως όταν εμφανίζεται κατά την εφηβεία. Μεγάλη συζήτηση έχει γίνει στην επιστημονική κοινότητα για τον ρόλο των υποδημάτων επίσης ως αίτιο της παραμόρφωσης. Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά, το μη ανατομικά σχεδιασμένο υπόδημα θεωρείται το δεύτερο μεγαλύτερο αίτιο εκδήλωσης βλαισού μέγα δακτύλου. Εκτός της κληρονομικότητας και του υποδήματος, αίτια εμφάνισης της παραμόρφωσης αποτελούν και κάποιες ανατομικές διαταραχές.
Συμπτώματα
Πέραν του αισθητικού αποτελέσματος της παραμόρφωσης στα βασικά συμπτώματα είναι ο ερεθισμός και η ερυθρότητα του δέρματος της περιοχής, επώδυνη ψηλαφητικά διόγκωση και παρουσία πόνου κατά την βάδιση. Προχωρημένη παραμόρφωση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα στο δεύτερο δάκτυλο.
Διάγνωση
Η διάγνωση περιλαμβάνει προσεκτική λήψη ιστορικού και λεπτομερή κλινική εξέταση. Ο παρακλινικός έλεγχος με ακτινογραφίες είναι πολύ σημαντικός για την επιλογή του είδους της επέμβασης από τον ιατρό. Αρχικά οι περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπισθούν συντηρητικά, με τροποποίηση του υποδήματος, ασκήσεις, προσαρμογή δραστηριοτήτων, νυκτερινούς νάρθηκες. Σε περίπτωση που τα συμπτώματα εμμένουν ή επιδεινώνονται τότε η λύση είναι μόνο χειρουργική.
Χειρουργική Επέμβαση
Χειρουργική επέμβαση για κοσμητικούς μόνο λόγους σπάνια ενδείκνυται. Έχουν καταγραφεί πάνω από 130 διαφορετικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της πάθησης. Ο στόχος όλων είναι ο ίδιος, η αφαίρεση της διόγκωσης, ο επαναπροσανατολισμός των οστών που σχηματίζουν το μεγάλο δάκτυλο και η ισορροπία των μαλακών μορίων γύρω από την άρθρωση. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις απαιτείται εκτός από την οστεοτομία του πρώτου μεταταρσίου και διόρθωση των άλλων δακτύλων και διαμόρφωση στα μαλακά μόρια της ανατομικής περιοχής.
Αποκατάσταση
Συνήθως ο ασθενής φεύγει την ίδια ή την επόμενη ημέρα από το νοσοκομείο. Η μετεγχειρητική αποκατάσταση περιλαμβάνει άμεση φόρτιση του ποδιού με την χρήση βακτηριών και ειδικού υποδήματος για 4-6 εβδομάδες.
Ο Iατρός είναι διαθέσιμος να σας λύσει όλες σας τις απορίες πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, μην διστάσετε να κλείσετε ένα ραντεβού για το λόγο αυτό ή να τον καλέσετε.
